NAHÇIVAN KÖPRÜSÜ ÇOK DAR !
Anadolu’dan Orta Asya’ya doğru uzanan harika bir otoyol istiyorum. Gençleri atalarının geldiği anayurtlarına lüks otobüslerle götürüp Orhon Abideleri’ni göstermek için. Aynı güzergahta yüksek hızlı tren istiyorum; Buhara, Semerkant, Yesi ve Bişkek’teki kültürümüzün eski izleri ile Anadolu’yu yeniden tanıştırmak, buluşturmak için.
Haritayı önüme koyup bakıyorum, aramıza Ermenistan girmiş; sadece girmekle kalmamış, aşağıya doğru Nahçıvan istikametinde kuyruk gibi toprakları uzatılmış. Böylece Türkiye’nin Azerbaycan ile direkt toprak sınırdaşlığı engellenmiş. Nahçıvan köprüsü kalmış sadece!
Anadolu’nun Orta Asya ile bağı, Nahçıvan Köprüsü kadar dar olamaz!
Ortak bir alfabe istiyorum; Kırgız, Türkmen, Azeri, Tacik, Gagavuz, Özbek, Kazak, Macar, Bulgar ve Türkiye Türklerinin ortak metinlerde buluşması için. Araştırıp inceliyorum; Ort Aasya Türkleri ile aynı alfabede buluştuğumuz zaman Rusya’nın bu ortaklıktan uzaklaştırmak için olsa gerek Kiril alfabesine geçmek suretiyle buna engel olduğunu görüyoruz. Aynı milletin bireyleri farklı alfabelerle birbirinden kopartılamaz!
Bir otoban ve yüksek hızlı tren daha istiyorum; Anadolu’dan Şam’a, Bağdat’a Medine’ye, Mekke’ye ve Yemen’e; sonra Mısır üzerinden Kuzey Afrika’ya gidecek.İmam-ı Azam’ın Türbesine, Ravza-i Mudahhara’ya, Mekke’ye, Kabe’ye rahat, ucuz ve güvenli seyahat edebilmek için. Durumu inceliyorum, geç kalmışız; bölge harabeye çevrilmiş!
Hızlı ve lüks deniz otobüsleri istiyorum; Sinop’tan Kırım’a sabah gidecek, akşama dönecek; Kırım’daki kültürümüzün izlerini yaşatmak için. Bakıyorum, Kırım’da başkaları paylaşım kavgası veriyor. Düşünüyorum; biz ne ara böyle olduk!
Bir hava üssü istiyorum Kıbrıs Karpaz’da, yarım ada boyunca uzanan. Doğu Akdeniz’i ve enerji kaynaklarını kontrol eden. Ayrıca bir deniz üssü istiyorum Girne’de, Aksaz Deniz Üssü’ne bakan. Uçak gemilerinin karşılıklı demir aldığı ve uzak menzillere sefere giden. Olabilir mi diye düşünüyorum; olabilir olduğunu görüyorum. Görüyorum da gösteremiyorum.
Engel çok, yollar dar. Biliyorum. Umut hep var, buna inanıyorum…
Abdullah Gülay AYVAZOĞLU
Yorum Yazın
Facebook Yorum